De groeiende stroom immigranten uit Indonesië, waaronder ook vele volbloed Nederlandse repatrianten, baarde de regering grote zorgen. Het waren vooral de Indo-Europeanen die als onbekende factor een grote rol speelden in het beleid van de regering.
In 1952 werd een speciale commissie opgericht onder voorzitterschap van P.H.M. Werner. Deze commissie ging zich beraden over o.m. de vraag “waar de beste toe-komstmogelijkheden lagen (qua arbeid, scholing en levensgeluk) voor de Indo-Europese groep, in Nederland of in Indonesië. In haar conclusie baseerde de commissie zich op een tweedeling die ook al in Nederlands-Indië viel te onderkennen, n.l.
–Westerse Nederlanders, d.w.z. “import Nederlanders, evenals op één lijn te stellen Westers georiënteerde Indische Nederlanders, op grond van opvoeding, opleiding en ontwikkeling dan wel van familiebanden”.
–Oosterse Nederlanders, d.w.z. “die Indische Nederlanders, welke door afkomst, aard, aanleg en milieu, fysiek, psychisch, sociaal-economisch en cultureel op Indonesië zijn ingesteld, de zogenaamde Indonesië gewortelden”.
De commissie oordeelde dat voor hulpbehoevende Westerse Nederlanders repatriëring de beste oplossing was.
T.a.v. Oosterse Nederlanders meende de commissie dat handhaving in Indonesië de beste oplossing was.
Als landskinderen van hun moederland Indonesië hebben zij na de soevereiniteitsoverdracht weliswaar politiek en juridisch een andere status verkregen, maar in Nederland zullen zij met hun specifieke eigenschappen en hoedanigheden en hun arbeidstempo op de arbeidsmarkt geringe kansen hebben. Ook de kans om te assimileren werd nihil geacht.
Was dit niet de aanzet tot de latere spijtoptanten-geschiedenis? Daar ben ik de jaartallen van vergeten.
Ik was één van hier boven beschreven zgn. Indonesié gewortelden Wat schrijft hij dat netjes op.
Zo ging dat niet op deze voorlichtings dagen in Batavia !.Hollandse officieren, echte totoks gaven geen voorlichting maar commandeerden ons,indo’sknil te blijven .Ja zelfs onze vrouwen/kinderen
zouden zich niet kunnen aanpassen en nog meer van dat fraai’s.Ik herinner ’t me als de dag van
vandaag,dat wij wanhopig Razend waren.Wij hadden geen ”voormannen” meer .die behoorden tot
het westerse deel en zaten hoog en droog Westers te wezen
Op ons verzoek om naar Nw.Guinea te gaan werd BOTweg afgewezen.Toen was het hek vd.dam
als één man stormden we naar voren en het werd niet leuk in deze omgeving.
Maar ergens stond een Generaal achter de schermen,die in al dat gewoel ons beloofde dat een boot
klaarstond om ons naar Nw.Guinea te vervoeren,de Waterman was plotseling beschikbaar.
Tot dan weigerden wij onze wapens in te leveren.Het is soms wel wat anders dan bekend.
Dit was het begin om Nederlanders, Indische burgers der Koninkrijk der Nederlanden , te verhinderen danwel te belemmeren naar Nederland hun vaderland te gaan Dit is Werner cs niet gelukt. De indische Nederlanders zijn ondanks alle belemmeringen waarvoor Werner verantwoordelijk mag worden gehouden, naar Nederland gekomen omdat de situatie in Indonesie voor hen onhoudbaar was geworden.
Er kan en mag niet gezegd worden dat de mensen in NL die zich destijds met dit probleem bezig hebben gehouden een genuanceerd en realistisch visie (dat mag je van Werner nauwelijks verwachten), dat kan ook niet na een werkbezoek van 3 weken in Indonesie. Ik vraag mij af of hij ueberhaupt Indische Nederlanders heeft gesproken maar blijkens de aanbevelingen zal dat wel niet het geval zijn . En hebben er eigenlijk Indische Nederlanders in de commissie gezeten of was inspraak nog niet uitgevonden. Commissie W. sprak het argument niet uit dat de Nederlandse Staat de lasten van de repatriering niet wilde dragen noch dat de Nederlandse Economie een zo grote toevloed van immigranten kon opvangen. Wel werden welhaast krypto-rassistische argumenten naar voren gebracht om Indische Nederlanders niet op te nemen.
Ik denk dat vele indische Nederlanders de wrange nasmaak nog in de mond hebben dat zij ondanks alles wat ze in de oorlog hebben meegemaakt .(Binnen- en Buitenkamp maar ook de gevallenen in de oorlog) alsnog moesten bewijzen dat ze Nederlander waren. Ik herinner de blik in de ogen van mijn vader toen hij mij na velen jaren mijn papier van het Nederlanderschap, opgesteld in het Maleis overhandigde. Ik wist toen met zekerheid dat ik anders ben als Nederlander
IEV werd handig voor de kar van de Nederlandse propaganda gespannen om Indische Nederlanders te bewegen Warga Negara te worden. Dat is eigenlijk de doodsteek voor haar geworden. IEV heeft daarna verdiend geen enkele rol van betekenis gespeeld
En Werner, hij had een rol in de geschiedenis kunnen spelen maar is jammerlijk mislukt, hij was de kar die achter de wagen werd gespannen. Met oneigenlijke argumenten kan je best als ambtenaar commandeur in de orde van Oranje Nassau worden maar ik kan mij moeilijk voorstellen dat hij er trots op is dat hij verantwoordelijk is dat hij Medelanders langer in Indonesie heeft gehouden
Ik had altijd al het idee dat de kennis in Nederland over de bewoners van Indië beperkt was tot het uitzwaaien bij de boot met de schreeuw: breng je een aapje voor me mee? Ondanks dat men bij aardrijkskundeles alle eilanden kon opdreunen. Bestaat er eigenlijk een goed (betrouwbaar) boek over die hele uittocht, met betrouwbare data en aantallen?
Hr J.Somers, of ’t betrouwbaar is zou ik niet durven te zeggen,maar zaal 6
in het Museum ”Bronbeek” zijn de MUREN er mee behangen.In de trappenhal
ziet de bezoeker ,levensgrote vacantieachtige voorstelling van deze uittocht,
voorstellend de bootreis naar ”PATRIA” Dan in zaal 6 aan draadjes hangende
uit papier gevouwen scheepjes ,die naar mijn mening het ideé geeft ,om na
aankomst de schepen achter je in de Fik te steken.
Misschien ziet U herkennings punten in deze voorstellingen.
Bedankt, ik ga zeker kijken als ik er weer eens kom. Tot nu toe slecht bereikbaar voor mij op mijn ouwe/moeie benen de trappen van het station op en af!
Lees hier een meer compleet relaas van de periode waarin de schoft Werner een van de hoofdrollen vervulde al waren de betrokken ministers toen ook geen haar beter.
http://www.myindoworld.com/?p=1139
In fatsoenlijke debatten spreekt men niet over een schoft. Ik zou in zo’n geval zeggen: daar ben ik het niet mee eens. En als die ministers geen haar beter waren, waarom zijn zij daarover niet aangesproken? Dat is in Nederland normaal als je niet tevreden bent over een minister.
Wim Willems heeft het boek #”De Uittocht uit Indie 1945-1995″ geschreven, dat lijkt me wel betrouwbaar.
Weer Wim Willems en Leo Lucassen (red) hebben geschreven #”het Onbekende Vaderland , De repatriering van Indische Nederlanders (1946-1964). Dat is wel een aangename aanvulling op het eerste boek.
En dan Siem Boon en Eva van Geleuken # Ik wilde eigenlijk niet gaan, de Repatriering van Indische Nederlanders 1946-1964″. De foto’s spreken me wel aan en geven een goed beeld van de tijdgeest.
En als U zich wil ergeren dan gaat U toch naar die tentoonstelling waarnaar de geachte Heer Bo Keller verwijst.
Pingback: “Geen Nederlander in engere zin” | Blog Peter Flohr